Godzina 18.20. Ogólny rzut na pole bitwy:
Nieopodal wsi Aleksinki 2. francuska dywizja piechoty ma poważne problemy z rozwinięciem się z kolumn marszowych. Teren jest niezwykle trudny i przez brak miejsca francuzi są zmuszeni do wymiany ognia przez oddziały tyralierów. Sytuację powinna zmienić 1. dywizja piechoty, która dąży do oskrzydlenia pozycji Rosjan blokujących drogę 2. dywizji piechoty.
W centrum działań krwawe walki pomiędzy 5. dywizją piechoty a rosyjską 2. dywizją grenadierów. Francuzom udało się popędzić aż 3 bataliony rosyjskie jednak w rezerwie Rosjanom pozostały kolejne 3 świeże bataliony. Francuzi pomimo sukcesów są już mocno zdezorganizowani. Sama wieś Dorodino broniona jest przez niezwykle silne bataliony grenadierów, które tam trzymają się bardzo mocno. 5 brygad francuskiej kawalerii, które właśnie weszły do walki powinno z sukcesem związać 2. rosyjską dywizję kirasjerów. Wtedy będzie można pchnąć do walki o Dorodino 4 świeże bataliony piechoty, które obecnie ustawione w czworoboki chronią flankę i tył 5. dywizji piechoty przed rosyjskimi kirasjerami.
Na lewym rosyjskim skrzydle 27. dywizja piechoty generała Karla von Mecklenburg-Schwerina staje dzielnie przeciwko Polakom z 16. dywizji piechoty. Teren jest trudny i Polakom niezwykle wolno idzie przemieszczanie się. Nie mogą użyć atutu silnej artylerii i w zasadzie największą rolę grają bagnety. Mimo marnych szans na przełamania linii rosyjskich w tym miejscu dywizja polaków spełnia swoją rolę wiążąc silną rosyjską 27. dywizję.
Francuzi wiążą duże nadzieje z atakiem 1. dywizji piechoty generała Moranda. 13 pułk lekki oraz 17 pułk piechoty liniowej zaatakują prawą flankę dywizji grenadierów a 30 pułk piechoty liniowej pospieszy z pomocą 2 dywizji piechoty atakując Rosjan na ich lewej flance. Pomocna będzie także silna artyleria 1. dywizji piechoty.
Gry planszowe kapitana Bomby 